Stanisław Kostka Potocki, Jacques Louis David, 1781, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Główna Konkurs Sport i rekreacja Moda i obyczaje XVII w. Moda i obyczaje XVIII w. Moda i obyczaje XIX w. Sztuka krawiectwa
Sztuka krawiectwa
Bielizna
Nauka sztuki krawiectwa damskiego
Wykroje
Opracowanie wykroju
Drukowanie
Porównanie wymiarów
Dopasowanie wymiarów
Krojenie
Spódnica
Stanik i suknia
Szycie
Katarzyna Janiszewska
Nauka sztuki krawiectwa damskiego, czyli kompletnego i gustownego robienia sukien przy względzie na zmianę mód w II połowie XIX wieku
W porównaniu z poprzednimi stuleciami wiek XIX stanowi prawdziwą gratkę pod względem liczby dostępnych wykrojów. Coraz więcej wydawano książek krawieckich, coraz częściej pisma oprócz wzorów haftów dodawały także arkusze z wykrojami. Helena Modrzejewska, która szyciem zajmowała się od dziesiątego roku życia, miała dzięki temu ułatwione zadanie. Dodatkowo cechowała ją wrażliwość na piękno, wrodzone poczucie dobrego smaku, poparte dzieciństwem spędzonym w eleganckim Krakowie, oraz niezwykły zmysł obserwacji. Inspiracje do jej sukien łatwo odnaleźć w ówczesnych pismach.
Nasze poszukiwania oryginalnych wykrojów rozpoczniemy od książek krawieckich.
Najpopularniejszym polskim autorem był Ksawery Głodziński, właściciel zakładów nauki kroju w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Kijowie i Petersburgu, autor obszernego dzieła o Nauce krojów damskich, które miało kilkanaście wydań i było tłumaczone na język niemiecki, wynalazca własnej metody nauczania kroju sukni damskich. Jego poradniki cieszyły się w Polsce największą popularnością. Książki zagraniczne były także sprowadzane w oryginale z Francji i Niemiec, czasem tłumaczono je na język polski.
Oto przykłady kilku książek w języku polskim:
Juliusz Ascher, Nauka sztuki krawiectwa damskiego*, Warszawa 1850
Jakób Matliński, Krawiectwo damskie, Warszawa 1868
A.G.K., Nauka kroju damskiego, Warszawa 1875
S. Uryna, Metoda kroju damskich ubiorów, Warszawa 1876

* Pełny tytuł brzmi: Nauka sztuki krawiectwa damskiego czyli łatwy sposób nauczenia się w krótkim czasie, bez obcej pomocy brania miary, przykrawania, i w ogólności kompletnego i gustownego robienia wszelkiego rodzaju sukien damskich, przy względzie na zmianę mód, uzasadniony na nowo-wynalezionej i praktycznie doświadczonej metodzie, wypracowany i wydany przez Juliusza Aschera nauczyciela kunsztu krawieckiego, poparty poszytem tablic litografowanych obejmujących 98 figur.
Link do książki w języku niemieckim na stronie: www.marquise.de

Dzięki współpracy z zagranicznymi pismami nasze rodzime periodyki kobiece znacznie poszerzyły działy z modą i robótkami. Do najsłynniejszych przykładów należy polski „Bluszcz”, który był reprintem niemieckiego „Der Bazar”. „Der Bazar” tłumaczony był na wiele języków, korzystał z niego jeden z najsłynniejszych na świecie francuskich magazynów – „La Mode Illustree” oraz fragmentami nowojorski „Harper's Bazar”. Poza „Bluszczem” ukazywały się w Polsce: „Kółko Domowe”, „Tygodnik Mód i Powieści” (we Francji „La Saison”), „Mody Paryskie”, „Świt” (we Francji „Revue de la Mode”) i wiele innych pism. Arkusze z wykrojami były zbliżone do tych, które mamy obecnie. Publikowano też wykroje w formie małych schematów – czasem miały one bardzo dokładne wyliczenia, niczym z książki krawieckiej, czasem był to tylko ogólny zarys formy z podanymi długościami boków, ramienia itp.
„Godey's Lady's Book”
„Peterson's Magazine”
Wykroje z lat 1858–1899: A, B, C

Współcześnie wydaje się wiele książek z wykrojami ubiorów XIX-wiecznych. Są to przedruki z oryginalnych książek krawieckich, np.:
  • COMPLETE GUIDE TO PRACTICAL CUTTING by Edward Minister & Son – reprint z 1853 roku,
  • HANDBOOK OF PRACTICAL CUTTING on the Centre Point System by Louis Devere – reprint z 1866 roku,
  • „KEYSTONE” JACKET AND DRESS CUTTER Chas. Hecklinger – reprint z 1895 roku,
  • LADIES’ TAILOR-MADE GARMENTS opracowany przez S.S. Gordon na podstawie książki z 1909 roku.
  • Niektórzy autorzy zmniejszają wykroje z dużych arkuszy do bardziej poręcznego formatu i publikują je w postaci książek. Szczególnie polecam tu publikacje Frances Grimble. Wykroje w postaci dokładnych schematów z XIX-wiecznych magazynów opracowała także Kristina Harris.

    Kolejna grupa autorów nie wykorzystuje wykrojów ani z dawnych książek, ani z dawnych pism – robią je na podstawie zachowanych ubiorów. Najbardziej znane wśród rekonstruktorów książki opublikowały dwie panie: Janet Arnold (4 tomy) i Norah Waugh (stroje damskie, męskie oraz gorsety).
Polecane książki:
http://www.longago.com/bookstore.html Polecane wykroje:
Tidens Toj – muzeum, które opracowało wykroje części eksponatów
© Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie 2020. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Deklaracja dostępności Wilanów dla Młodych Talentów

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie zobowiązuje się zapewnić dostępność swojej strony internetowej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych. Oświadczenie w sprawie dostępności ma zastosowanie do strony internetowej Wilanów dla Młodych Talentów.

  • Data publikacji strony internetowej:
  • Data ostatniej istotnej aktualizacji:

Status pod względem zgodności z ustawą

Strona internetowa jest niezgodna z ustawą o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych z powodu niezgodności lub wyłączeń wymienionych poniżej.

Treści niedostępne

  • Brak opisów alternatywnych do treści nietekstowych (np. zdjęć i ilustracji). Brakujące opisy są systematycznie uzupełniane. (1.1.1, A)
  • Treści na stronie nie mają jasnej struktury (nieprawidłowe użycie znaczników semantycznych) (1.3.1, A)
  • Strona jest oparta na tabeli i przez to nie jest zrozumiała dla osób z niepełnosprawnością wzroku (1.3.2, A)
  • Miejscami nie jest zapewniony wystarczający kontrast minimalny. (1.4.3, AA)
  • Przy powiększeniu do 200% tekst źle się wyświetla i w ogóle nie ma możliwości odczytania tekstu po prawej stronie (1.4.4, AA)
  • Jednoznakowych skrótów klawiszowych nie można wyłączyć ani przemapować. (2.1.4, A)
  • Brak możliwości pominięcia pewnych bloków strony. Nie działają skróty klawiaturowe. (2.4.1, A)
  • Tytuł jest identyczny na podstronach i na stronie głównej. (2.4.2, A)
  • Nie wszystkie elementy aktywne są opisane albo nie zawsze opis jest jednoznaczny. (2.4.4, A)
  • Stronę w danym serwisie można zlokalizować tylko za pomocą jednego sposobu. (2.4.5, AA)
  • Brak nagłówków (2.4.6, AA)
  • Brak znacznika lang="pl" (3.1.1, A; 3.1.2, AA)
  • Brak identyfikatorów bądź unikalnych identyfikatorów. (4.1.1, A)

Przygotowanie deklaracji w sprawie dostępności

  • Deklarację sporządzono dnia:
  • Deklarację została ostatnio poddana przeglądowi i aktualizacji dnia:

Deklarację sporządzono na podstawie oceny podmiotu zewnętrznego przeprowadzonej przez Spółdzielnia Socjalna FADO.

Informacje zwrotne i dane kontaktowe

  • Za rozpatrywanie uwag i wniosków odpowiada: Maria Zielińska.
  • E-mail: mzielinska@muzeum-wilanow.pl
  • Telefon: 785905734

Każdy ma prawo:

  • zgłosić uwagi dotyczące dostępności cyfrowej strony lub jej elementu,
  • zgłosić żądanie zapewnienia dostępności cyfrowej strony lub jej elementu,
  • wnioskować o udostępnienie niedostępnej informacji w innej alternatywnej formie.

Żądanie musi zawierać:

  • dane kontaktowe osoby zgłaszającej,
  • wskazanie strony lub elementu strony, której dotyczy żądanie,
  • wskazanie dogodnej formy udostępnienia informacji, jeśli żądanie dotyczy udostępnienia w formie alternatywnej informacji niedostępnej.

Rozpatrzenie zgłoszenia powinno nastąpić niezwłocznie, najpóźniej w ciągu 7 dni. Jeśli w tym terminie zapewnienie dostępności albo zapewnienie dostępu w alternatywnej formie nie jest możliwe, powinno nastąpić najdalej w ciągu 2 miesięcy od daty zgłoszenia. Jeżeli zapewnienie dostępności cyfrowej nie będzie możliwe, podmiot publiczny może zaproponować alternatywny sposób dostępu do informacji. W przypadku, gdy podmiot publiczny odmówi realizacji żądania zapewnienia dostępności lub alternatywnego sposobu dostępu do informacji, wnoszący żądanie może tą samą drogą złożyć skargę w sprawie zapewnienia dostępności cyfrowej strony internetowej, aplikacji mobilnej lub elementu strony internetowej.

Skargi i odwołania

Po wyczerpaniu wskazanej procedury skargę można złożyć również do Rzecznika Praw Obywatelskich.

Dostępność architektoniczna

Pałac
  • Parking i najbliższy przystanek znajdują się w odległości ok. 300 m od pałacu.
    Z pobliskich przystanków autobusowych oraz parkingu do pałacu prowadzi kilka dróg. Bezpośrednio do muzeum dochodzi się po nierównej nawierzchni, która częściowo składa się z kamieni polnych (tzw. kocie łby), częściowo jest to nawierzchnia HanseGrand. 
  • Ze strony muzeum można pobrać plan pałacu i ogrodów z zaznaczonymi trudnościami oraz udogodnieniami architektonicznymi. Na planie zaznaczone są najwygodniejsze trasy dojścia do pałacu z najbliższych przystanków autobusowych oraz z parkingu.
  • Najdogodniejszym przejściem są pasy z sygnalizacją świetlną znajdujące się przy barze McDonald. Przechodzimy na drugą stronę ulicy, dochodzimy do ogrodzenia, po czym kierujemy się w prawo i cały czas idziemy prosto chodnikiem. Po drodze po lewej stronie mijamy szereg budynków oraz kościół, za którym zaczyna się teren muzeum.
  • Opis dojścia z pętli autobusowej do kasy a następnie do pałacu dostępny jest również w formacie tekstowym oraz jako opis słowny w formacie mp3.
  • Kasa muzeum znajduje się w budynku przy ul. St. Kostki Potockiego. Do środka wchodzi się po schodach. Dla osób z trudnościami w poruszaniu się przed kasą umieszczony jest słupek ze specjalnym przyciskiem. Po naciśnięciu przycisku pracownik kasy zgłosi się do Państwa.
  • Wejście do pałacu dostępne dla osób z niepełnosprawnością ruchową znajduje się w prawym skrzydle pałacu (od Sieni Zielonej).
  • Dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich dostępne są parter pałacu oraz park. Muzeum dysponuje rampami rozkładanymi ułatwiającymi wjazd i wyjazd z pałacu oraz poruszanie się po parterze pałacowym. WAŻNE! Ze względu na historyczny charakter miejsca jeszcze nie wszystkie progi zostały usunięte, a długość ramp, jakie możemy zastosować w obecnych warunkach, pozwala na osiągnięcie kąta nachylenia przy wjeździe i wyjeździe wynoszącego 24%.
  • Uwaga! Ze względu na przejściowe trudności techniczne osoby poruszające się na wózkach elektrycznych czasowo nie mają możliwości wjazdu do pałacu. Niedogodności zostaną jak najszybciej usunięte.
  • Pierwsze piętro pałacu i Sala Uczt oraz poziom -1 nie są dostępne dla osób z niepełnosprawnością ruchową, w szczególności poruszających się na wózkach.
  • W każdym pomieszczeniu w pałacu znajduje się krzesło, z którego może skorzystać osoba potrzebująca odpoczynku.
  • W Galerii Północnej, Galerii Południowej oraz w Salonie Malinowym przygotowane zostały dodatkowe miejsca do siedzenia.
  • Toaleta dostosowana do potrzeb osób poruszających się na wózkach inwalidzkich znajduje się w Ogrodzie Różanym.
  • Do budynku i wszystkich jego pomieszczeń można wejść z psem asystującym i psem przewodnikiem.
Oranżeria
  • Dla osób zwiedzających dostępny jest wyłącznie poziom 0.
  • Do wejścia dla zwiedzających prowadzą stopnie o łącznej wysokości 36 cm. Dodatkowo przy wejściu znajduje się próg o wysokości 6 cm. Muzeum dysponuje rampami rozkładanymi ułatwiającymi wjazd i wyjazd z Oranżerii.
  • Przestrzeń w Oranżerii jest duża i dostępna dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.
Pompownia
  • Budynek Pompowni nie jest dostępny dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.
  • Do budynku prowadzi droga pokryta nierówną nawierzchnią. Przestrzeń przed budynkiem jest wyłożona kostką granitową o łupanej nawierzchni.
  • Przed drzwiami wejściowymi znajduje się próg o wysokości 7 cm.
  • Wewnątrz budynku ze strefy wejściowej do głównej powierzchni Pompowni, w której odbywają się warsztaty, prowadzą schody (do pokonania jest 85 cm). W chwili obecnej nie ma możliwości pokonania tych schodów. Zgodnie z zaleceniami audyty rozważany jest montaż podnośnika.
Villa Intrata
  • Dojście do budynku wyłożone jest nierówną nawierzchnią – granitowa kostka o powierzchni łupanej.
  • Budynek Villi Intraty nie jest dostępny dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich z powodu schodów, które znajdują się przy każdym z trzech wejść do budynku.
  • Dla budynku został wykonany audyt dostępności architektonicznej i pracujemy nad wdrożeniem optymalnego rozwiązania.
stat