Stanisław Kostka Potocki, Jacques Louis David, 1781, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Główna Konkurs Sport i rekreacja Moda i obyczaje XVII w. Moda i obyczaje XVIII w. Moda i obyczaje XIX w. Sztuka krawiectwa
Sport i rekreacja
Ubiory do polowań i jazdy konnej w XVII w.
Ubiory sportowe w XVIII w.
Sprawdź się!
Ubiory sportowe w XIX w.
Automobiliści
W goglach i prochowcu
Płaszcz duster i gogle
Modni automobiliści
Artyści a strój automobilowy
Wyścigi i rajdy
Cykliści
Panowie w pończochach
O amazonkach
Golfiści
Zielona kamizelka
Czerwony frak
Dobry styl
Raj bez Ewy
"Ikona" mody golfowej
Knickerbockers dla kobiet
Kobiecości na polach golfowych
Jeźdźcy
Dandysi na koniach
Romantyczne lwice w cylinderkach
Smukła nóżka w bryczesach
Kąpielownicy
Dawni kąpielownicy i ich stroje
Kabiny i maszyny kąpielowe
Gorsety kąpielowe
Po I wojnie światowej
Krokieciści
Czerwony żakiecik
Krokiet
Kurtka Garibaldiego
Winslow Homer
II turniura
Ostatnie dobre lata
Łyżwiarze
Szkockie kratki i kożuszki
Dawni łyżwiarze
Ponętna nóżka
Gwiazdy łyżwiarstwa
Myśliwi
Od czerwonego rajtroka do marynarki norfoldzkiej
Czerwone kurtki
Bertie i jego marynarka
Szermierze
Tenisiści
Pokaz mody na korcie
Królewska gra
Wamsy, kamizelki, domowe czapki
Tenis ziemny
W gorsecie i tiurniurze na korcie
Wiktoriańskie damy
Wygodne stroje męskie
Biały sport
Walka o wygodę
Lata szalone, lata złote
Nowy styl, nowa sylwetka
Bogini kortu
Bitwa o szorty
Pończochy
Magdalena Bialic
Od czerwonego rajtroka do marynarki norfoldzkiej. Stroje do polowań w XIX i pierwszych dekadach XX wieku.
Choć w wieku XIX narodziło się i rozwinęło wiele nowych dyscyplin sportowych to polowania nic nie utraciły na swojej popularności a nawet jeszcze bardziej zyskały, szczególnie na atrakcyjności wizualnej poprzez modę na polowania par force i piękne stroje, które im towarzyszyły.
Stroje noszone w tym czasie na polowania cały czas pozostawały pod wpływem mody angielskiej i nadal składały się z fraka, kurtki myśliwskiej lub płaszcza- redingote, spodni –culotte, zwanych w Anglii bryczesami oraz długich butów z jaśniejszym wyłożeniem. Jednak niektóre elementy tego stroju uległy pewnej zmianie. Męski frak stał się bardziej dopasowany do sylwetki, jego poły zostały znacznie zwężone i z tyłu układały się w tzw. jaskółczy ogon. Zmianie uległ również kołnierz. Poprzednio leżał on płasko rozłożony na plecach, teraz został on podniesiony. Popularny kapelusz trójgraniasty czyli tricorne, zaczął być powoli wypierany przez wysoki kapelusz cylindryczny. Pewnej zmianie uległ również krój spodni, które noszą sportretowani mężczyźni, są one o wiele bardziej dopasowane, niż wcześniej, a ich krój doskonale podkreśla smukłe i długie nogi. Do takiego stroju, składającego się z fraka lub redingote i culotte mężczyźni nosili tak jak dawniej kamizelkę, która teraz stała się bardzo krótka i sięgała linii bioder, białą koszulę i chustkę wiązaną na szyi oraz długie, czarne buty z jaśniejszym wywinięciem lub płytkie buty noszone ze sztylpami zapinanymi na boku. Ważnym elementem były również rękawiczki oraz nieodłączna strzelba.
W latach 30. XIX wieku jak ukazują zachowane ryciny żurnalowe doszło do pewnej zmiany jeśli chodzi o męskie stroje do polowań.
Mężczyzna tu przedstawiony (po lewej) ubrany jest w surdut oraz spodnie pantalony bardzo wówczas modne. Surdut ma charakterystyczną linię dla strojów z czasów Ludwika Filipa część górna jest dopasowana i podkreśla talię, część dolna składa się z szerokiej i długiej baskiny. Pod spodem mężczyzna ma białą koszulę oraz kolorową chustkę zawiązaną na szyi. Strój ten uzupełnia słomiany, cylindryczny kapelusz. W ręku mężczyzna trzyma strzelbę.
Począwszy do lat 40. XIX wieku jednym z najpopularniejszych strojów zakładanych przede wszystkim na polowania typu par force stał się „uniform myśliwski” składający się z aksamitnej najczęściej czerwonej kurtki z długim rękawem, sięgającej do pół uda, jasnych spodni-bryczesów, długich, czarnych butów z wywinięciem z jaśniejszej skóry, białej koszuli, jasnej, krótkiej kamizelki oraz cylindra lub czapki z daszkiem tzw. dżokejki.
© Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie 2020. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Deklaracja dostępności Wilanów dla Młodych Talentów

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie zobowiązuje się zapewnić dostępność swojej strony internetowej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych. Oświadczenie w sprawie dostępności ma zastosowanie do strony internetowej Wilanów dla Młodych Talentów.

  • Data publikacji strony internetowej:
  • Data ostatniej istotnej aktualizacji:

Status pod względem zgodności z ustawą

Strona internetowa jest niezgodna z ustawą o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych z powodu niezgodności lub wyłączeń wymienionych poniżej.

Treści niedostępne

  • Brak opisów alternatywnych do treści nietekstowych (np. zdjęć i ilustracji). Brakujące opisy są systematycznie uzupełniane. (1.1.1, A)
  • Treści na stronie nie mają jasnej struktury (nieprawidłowe użycie znaczników semantycznych) (1.3.1, A)
  • Strona jest oparta na tabeli i przez to nie jest zrozumiała dla osób z niepełnosprawnością wzroku (1.3.2, A)
  • Miejscami nie jest zapewniony wystarczający kontrast minimalny. (1.4.3, AA)
  • Przy powiększeniu do 200% tekst źle się wyświetla i w ogóle nie ma możliwości odczytania tekstu po prawej stronie (1.4.4, AA)
  • Jednoznakowych skrótów klawiszowych nie można wyłączyć ani przemapować. (2.1.4, A)
  • Brak możliwości pominięcia pewnych bloków strony. Nie działają skróty klawiaturowe. (2.4.1, A)
  • Tytuł jest identyczny na podstronach i na stronie głównej. (2.4.2, A)
  • Nie wszystkie elementy aktywne są opisane albo nie zawsze opis jest jednoznaczny. (2.4.4, A)
  • Stronę w danym serwisie można zlokalizować tylko za pomocą jednego sposobu. (2.4.5, AA)
  • Brak nagłówków (2.4.6, AA)
  • Brak znacznika lang="pl" (3.1.1, A; 3.1.2, AA)
  • Brak identyfikatorów bądź unikalnych identyfikatorów. (4.1.1, A)

Przygotowanie deklaracji w sprawie dostępności

  • Deklarację sporządzono dnia:
  • Deklarację została ostatnio poddana przeglądowi i aktualizacji dnia:

Deklarację sporządzono na podstawie oceny podmiotu zewnętrznego przeprowadzonej przez Spółdzielnia Socjalna FADO.

Informacje zwrotne i dane kontaktowe

  • Za rozpatrywanie uwag i wniosków odpowiada: Maria Zielińska.
  • E-mail: mzielinska@muzeum-wilanow.pl
  • Telefon: 785905734

Każdy ma prawo:

  • zgłosić uwagi dotyczące dostępności cyfrowej strony lub jej elementu,
  • zgłosić żądanie zapewnienia dostępności cyfrowej strony lub jej elementu,
  • wnioskować o udostępnienie niedostępnej informacji w innej alternatywnej formie.

Żądanie musi zawierać:

  • dane kontaktowe osoby zgłaszającej,
  • wskazanie strony lub elementu strony, której dotyczy żądanie,
  • wskazanie dogodnej formy udostępnienia informacji, jeśli żądanie dotyczy udostępnienia w formie alternatywnej informacji niedostępnej.

Rozpatrzenie zgłoszenia powinno nastąpić niezwłocznie, najpóźniej w ciągu 7 dni. Jeśli w tym terminie zapewnienie dostępności albo zapewnienie dostępu w alternatywnej formie nie jest możliwe, powinno nastąpić najdalej w ciągu 2 miesięcy od daty zgłoszenia. Jeżeli zapewnienie dostępności cyfrowej nie będzie możliwe, podmiot publiczny może zaproponować alternatywny sposób dostępu do informacji. W przypadku, gdy podmiot publiczny odmówi realizacji żądania zapewnienia dostępności lub alternatywnego sposobu dostępu do informacji, wnoszący żądanie może tą samą drogą złożyć skargę w sprawie zapewnienia dostępności cyfrowej strony internetowej, aplikacji mobilnej lub elementu strony internetowej.

Skargi i odwołania

Po wyczerpaniu wskazanej procedury skargę można złożyć również do Rzecznika Praw Obywatelskich.

Dostępność architektoniczna

Pałac
  • Parking i najbliższy przystanek znajdują się w odległości ok. 300 m od pałacu.
    Z pobliskich przystanków autobusowych oraz parkingu do pałacu prowadzi kilka dróg. Bezpośrednio do muzeum dochodzi się po nierównej nawierzchni, która częściowo składa się z kamieni polnych (tzw. kocie łby), częściowo jest to nawierzchnia HanseGrand. 
  • Ze strony muzeum można pobrać plan pałacu i ogrodów z zaznaczonymi trudnościami oraz udogodnieniami architektonicznymi. Na planie zaznaczone są najwygodniejsze trasy dojścia do pałacu z najbliższych przystanków autobusowych oraz z parkingu.
  • Najdogodniejszym przejściem są pasy z sygnalizacją świetlną znajdujące się przy barze McDonald. Przechodzimy na drugą stronę ulicy, dochodzimy do ogrodzenia, po czym kierujemy się w prawo i cały czas idziemy prosto chodnikiem. Po drodze po lewej stronie mijamy szereg budynków oraz kościół, za którym zaczyna się teren muzeum.
  • Opis dojścia z pętli autobusowej do kasy a następnie do pałacu dostępny jest również w formacie tekstowym oraz jako opis słowny w formacie mp3.
  • Kasa muzeum znajduje się w budynku przy ul. St. Kostki Potockiego. Do środka wchodzi się po schodach. Dla osób z trudnościami w poruszaniu się przed kasą umieszczony jest słupek ze specjalnym przyciskiem. Po naciśnięciu przycisku pracownik kasy zgłosi się do Państwa.
  • Wejście do pałacu dostępne dla osób z niepełnosprawnością ruchową znajduje się w prawym skrzydle pałacu (od Sieni Zielonej).
  • Dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich dostępne są parter pałacu oraz park. Muzeum dysponuje rampami rozkładanymi ułatwiającymi wjazd i wyjazd z pałacu oraz poruszanie się po parterze pałacowym. WAŻNE! Ze względu na historyczny charakter miejsca jeszcze nie wszystkie progi zostały usunięte, a długość ramp, jakie możemy zastosować w obecnych warunkach, pozwala na osiągnięcie kąta nachylenia przy wjeździe i wyjeździe wynoszącego 24%.
  • Uwaga! Ze względu na przejściowe trudności techniczne osoby poruszające się na wózkach elektrycznych czasowo nie mają możliwości wjazdu do pałacu. Niedogodności zostaną jak najszybciej usunięte.
  • Pierwsze piętro pałacu i Sala Uczt oraz poziom -1 nie są dostępne dla osób z niepełnosprawnością ruchową, w szczególności poruszających się na wózkach.
  • W każdym pomieszczeniu w pałacu znajduje się krzesło, z którego może skorzystać osoba potrzebująca odpoczynku.
  • W Galerii Północnej, Galerii Południowej oraz w Salonie Malinowym przygotowane zostały dodatkowe miejsca do siedzenia.
  • Toaleta dostosowana do potrzeb osób poruszających się na wózkach inwalidzkich znajduje się w Ogrodzie Różanym.
  • Do budynku i wszystkich jego pomieszczeń można wejść z psem asystującym i psem przewodnikiem.
Oranżeria
  • Dla osób zwiedzających dostępny jest wyłącznie poziom 0.
  • Do wejścia dla zwiedzających prowadzą stopnie o łącznej wysokości 36 cm. Dodatkowo przy wejściu znajduje się próg o wysokości 6 cm. Muzeum dysponuje rampami rozkładanymi ułatwiającymi wjazd i wyjazd z Oranżerii.
  • Przestrzeń w Oranżerii jest duża i dostępna dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.
Pompownia
  • Budynek Pompowni nie jest dostępny dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.
  • Do budynku prowadzi droga pokryta nierówną nawierzchnią. Przestrzeń przed budynkiem jest wyłożona kostką granitową o łupanej nawierzchni.
  • Przed drzwiami wejściowymi znajduje się próg o wysokości 7 cm.
  • Wewnątrz budynku ze strefy wejściowej do głównej powierzchni Pompowni, w której odbywają się warsztaty, prowadzą schody (do pokonania jest 85 cm). W chwili obecnej nie ma możliwości pokonania tych schodów. Zgodnie z zaleceniami audyty rozważany jest montaż podnośnika.
Villa Intrata
  • Dojście do budynku wyłożone jest nierówną nawierzchnią – granitowa kostka o powierzchni łupanej.
  • Budynek Villi Intraty nie jest dostępny dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich z powodu schodów, które znajdują się przy każdym z trzech wejść do budynku.
  • Dla budynku został wykonany audyt dostępności architektonicznej i pracujemy nad wdrożeniem optymalnego rozwiązania.
stat